Nu ik ben teruggekeerd bij Santé Partners, wil ik hier nooit meer weg.

Interview door Porres
Agnes Eradus, 62 jaar, werkt al meer dan 40 jaar in de zorg. Ze heeft ervaring in alle vormen van zorg: afwisselend in de gehandicaptenzorg, de ouderenzorg, de wijkverpleging, de verpleegzorg en nu weer bij Santé Partners in de wijkverpleging. En juist daar is ze helemaal in haar element. “Ik ben bevoorrecht om te kunnen werken in de wijkverpleging. Je komt heel dicht bij iemand. De vertrouwensband is heel belangrijk. Het geeft mij én de cliënt enorme voldoening.”

Van de stad naar een dorp
Toch had Agnes nog niet zo lang geleden de wijkverpleging en daarmee Santé Partners achter zich gelaten. In coronatijd verruilde ze, als een echte stadse Arnhemse, heel abrupt de stad voor een Gelders dorp. In eerste instantie bleef ze haar werk in de Arnhemse wijken trouw. Al snel bleek de afstand haar toch op te breken, zeker in de avonden. “Maar ik durfde niet de overstap te maken naar de wijkverpleging in de dorpen dichtbij. Ik was bang dat ik niet geaccepteerd zou worden. Daarom koos ik ervoor om Santé Partners en de wijkverpleging te verlaten en in het Arnhemse woonzorgcentrum Drie Gasthuizen te gaan werken.” Het voordeel was dat ze daar hele diensten kon draaien op één plek, wat beter te combineren was met de afstand.

Geen drempel om contact op te nemen
In de periode dat Agnes in het Arnhemse ‘Drie Gasthuizen’ werkte, was ze het contact met Santé Partners niet verloren. “Ik ontving af en toe een e-mail en ik ben ook gebeld of ik het goed naar mijn zin had op mijn nieuwe werk. En of Santé Partners mogelijk iets voor mij kon betekenen.” In die periode is ze in opdracht van Santé Partners ook gebeld door Porres, een organisatie gespecialiseerd in het interviewen van vertrokken zorgpersoneel met als doel om ex-collega’s eventueel te laten terugkeren als het nieuwe werk toch niet blijkt te zijn waar ze op hoopten.

Graag terug naar het werken in de wijk
Al snel kwam Agnes erachter dat de verpleegzorg in een woonzorgcentrum niet meer bij haar paste. “Ik vond het werk te afstandelijk en ik miste het echte één-op-één contact met de mensen. Daarnaast was er geen afwisseling van steeds bij andere mensen over de vloer komen, in andere huizen met andere achtergronden en gewoontes. Zoals de mensen al jaren echt leven.” Arnhem was geen optie, dus zou het toch de wijkverpleging bij haar in de buurt worden. Daar waar Santé Partners, de organisatie die ze nog niet zo lang geleden had verlaten, ook actief is. In 2022 maakte ze definitief de overstap.

Geen terugkeerschroom
Op het moment dat Agnes had besloten dat ze in het woonzorgcentrum niet goed tot haar recht kwam en weer terug wilde keren naar de wijkverpleging, was er dan ook nauwelijks sprake van een drempel. Ze durfde, zonder enige schroom, zelf contact op te nemen met Santé Partners en ze kon goed uitleggen waarom ze graag weer in de wijkverpleging wilde werken. Nu wel in haar nieuwe buurt. Als zeer gewaardeerde voormalig collega ging Santé Partners direct de mogelijkheden onderzoeken en konden ze haar al snel een nieuwe functie aanbieden, in de wijkverpleging bij haar in de buurt.

Terugkeren was de juiste stap
“Ik voel me helemaal in mijn element hier in de wijkverpleging. Ik heb echt contact met de cliënten, ik kom overal en nergens. Ik maak met iedereen een praatje en ik heb iets meer tijd voor de mensen. Ik voel me soms een kameleon, maar dat gaat me goed af. Ik durf nu te zeggen dat ik het veel fijner vind om te werken in de dorpen dan in de stad.”

Wat Agnes ook enorm waardeert aan haar huidige baan is dat, hoewel ze niet direct met collega’s werkt, ze er toch nooit alleen voor staat. “We hebben een fijn team en we kennen elkaars planning, zodat ik altijd met iemand contact kan opnemen op het moment dat ik ergens mee zit of vragen heb.” Als we haar vragen of ze zich de komende jaren nog van baan ziet wisselen, zegt ze vanuit de grond van haar hart: “Nu ik ben teruggekeerd bij Santé, wil ik hier nooit meer weg”.